علی رنگچیان

آهنگ سلام علیکم در قطعه معروف «سلام» از مهم ترین ساخته های استاد و نابغه بزرگ موسیقی و ساز نی، استاد حسن کسائی است. بعید به نظر می رسد که ایرانی باشید و این قطعه آمیخته با سرشت و روح و روان ایرانی را نشنیده باشید. قطعه ای که در حافظه تاریخی یک ملت جا خوش کرده است و آغاز یک روز پر جنب و جوش و پر امید را از پس شبی تاریک، نوید می دهد. کسانی که در خلوتشان به صدای ساز استاد گوش فرا داده اند می دانند که حکایت نی از چه قرار است. می دانند آتش به جان سوخته که بیفتد با یک نی هم می توان شعر گفت، البته اگر حنجره و نفس از آنِ استاد حسن کسایی باشد.

موسیقی «سلام» یکی از قطعات زیبایی بود که استاد حسن کسایی آن را در سال 1328 خلق کرد. این قطعه بعدها به یکی از قطعات معروف و جاودانه موسیقی ایرانی تبدیل شد.

حسین علیزاده چند دهه بعد این قطعه را تنظیم و با گروه ساز های ملی اجرا کرد. این قطعه در مجموعه صبحگاهی منتشر شد.

قطعه سلام در دستگاه چهارگاه ساخته شده است.

کسایی قطعه سلام را در سال 1328 و در سن 21 سالگی ساخته است. خود در یک برنامه گفته است که ریتم و مضمون آن را از نحوه سلام کردن فردی در بازار الهام گرفته است. قطعه ابتدا به نام «پل خواجو» نامگذاری شد و بعدها به «سلام صبحگاهی» تغییر نام داد.

استاد فرهنگ شریف نوازنده پیشکسوت این قطعه را به اسم «شادی و امید» با تار نواخته و سالها این قطعه صبح ها از رادیو ایران پخش می شده است. حمید متبسم نیز در یک اجرا روایتی جدید از این قطعه ارائه کرده است. اما حسین علیزاده در سال 72 در آلبوم صبحگاهی این قطعه را به همراه گروه سازهای ملی تنظیم کرد و به استاد کسایی تقدیم کرد که در ادامه می شنوید.

استاد حسن کسایی نوازنده پیشکسوت نی بر اثر سرطان، پنجشنبه 25 خردادماه 1391 در زادگاهش اصفهان چشم از جهان فروبست.